🇮🇷سحا نامه🇮🇷

این روزها ابتلا به خودارضایی دیگر موضوعی نیست که بتوان آن را انکار کرد و یا دارای ابهام دانست. بدیهی و مسلم است که تعداد قابل توجهی از جوانان در سرتاسر جهان و متاسفانه در کشور عزیز ما دچار این درد هستند. برای درمان این بیماری و رفع این مشکل یافتن تقصیر و مقصر چنان کارساز نیست و باید چاره ای را برای وضعیت فعلی اندیشید. باید ببینیم اکنون چه می توانیم انجام دهیم.

آیا بگذاریم خودارضایی به شیوع گسترده تری برسد؟ با عملیات نظامی جلوی گسترش آن را بگیریم؟ افراد مبتلا به خودارضایی را طرد و تحقیر کنیم؟ براستی چاره ی مشکل چیست؟

متاسفانه این روزها عده ای صحبت درباره ی خودارضایی را نوعی بی حیایی قلمداد می کنند و گویی اصلا برایشان اهمیت ندارد که همین موضوع می تواند زندگی عده ای را حقیقتا ویران کند.

اما به نظر من اگر در مواجهه با یک گناه به درستی عمل کنیم، آن گناه می تواند برایمان یک سکوی پرتاب باشد، یک پل باشد. در روایات ما آمده است که حضرت آدم -که ما هم فرزندان او هستیم- پس از توبه به درگاه الهی مقام افزون تری از جایگاه قبلی اش پیدا کرد و به همین خاطر است که خداوند به توبه کنندگان عشق می ورزد.

یکی از مسائل مهمی که در مواجهه با خودارضایی وجود دارد، این است که اگر شما میخواهید از دست این عادت زیانبار رها شوید باید علاقه ی خود را به عوامل این گناه و احساس لذت لحظه ای این گناه از بین ببرید. به عبارت روشن تر نباید به دیدن تصاویر و فیلم های مستهجن علاقمند باشید. چون شما بالاخره مدتی است که به این عادت دچار شده اید و طبعا نسبت به آن علاقه ای هم پیدا کرده اید. برای آسان تر شدن ترک این درد باید در مرحله ی اول بدانید که خودارضایی یک درد و بیماری و مشکل است و به خودتان تلقین کنید که از خودارضایی و عواملش متنفرید.

همین تنفر می تواند شما را از خودارضایی دور کند. اما یادتان باشد که همین که بخواهید خودارضایی را ترک کنید، کافی نیست. باید عملا عواملی که منتهی به خودارضایی می شوند را ریشه کن کنید. اگر هنگام عبور از خیابانی تماشای صحنه ای شما را تحریک می کند، مسیرتان را عوض کنید. اگر هنگام اتصال به اینترنت نمی توانید خودتان را کنترل کنید، اینترنتتان را تا رفع این مشکل قطع کنید. و به همین ترتیب با قطع عوامل و همچنین ایجاد احساس تنفر و بیزاری از خودارضایی می توانید از این مشکل برای خودتان یک پل بسازید تا رابطه ای مستحکم و عاشقانه با خداوند مهربان برقرار کنید.

نقش توسل و یاری خواستن از پیشوایان و ائمه را نیز فراموش نکنید. مخصوصا سعی کنید ارتباط خود را با امام مهدی(عج) شدت ببخشید و عاجزانه از او کمک بخواهید و درخواست کنید تا از خدا بخواهد شما را ببخشد. 

ان شاء الله که بتوانید با موفقیت این مرحله از زندگی را نیز پشت سر گذاشته و با توبه ی حقیقی از خودارضایی پلی بسازید برای رسیدن به خدا...